​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​​

Praten over traumatische ervaringen kan een belangrijke eerste stap zijn in het erkennen en onderzoeken van de impact van trauma. Het kan een gevoel van erkenning en validatie bieden, en het kan helpen om de stilte rondom de ervaring te doorbreken.

 Echter, de helende kracht van praten alleen reikt vaak niet ver genoeg om de diepere lagen van trauma volledig te verwerken en te integreren.

​

Trauma nestelt zich niet simpelweg als een verhaal in ons geheugen. Het is een allesomvattende ervaring die een diepe imprint achterlaat op ons zenuwstelsel, ons lichaam en onze emotionele regulatie. Het is alsof het verwerkingsmechanisme van de hersenen tijdens de overweldigende gebeurtenis is vastgelopen, waardoor de ervaring gefragmenteerd en niet volledig geïntegreerd blijft.

 Deze 'vastgelopen' energie en onverwerkte emoties kunnen zich manifesteren in diverse symptomen, zowel psychisch als fysiek.

​

Praten richt zich voornamelijk op het cognitieve en verbale niveau van de ervaring. Het kan helpen om de feitelijke gebeurtenissen te reconstrueren en er een narratief aan te geven. Dit kan een gevoel van grip en begrip geven. 

Echter, trauma is vaak opgeslagen buiten het bereik van ons bewuste, verbale geheugen. Het kan zich manifesteren als:

 

Lichaamsherinneringen:

 Onverklaarbare fysieke sensaties, spanningen, pijn, of autonome reacties (bijvoorbeeld een verhoogde hartslag, zweten) die getriggerd worden door subtiele cues die aan het trauma herinneren. Deze herinneringen zijn vaak pre-verbaal of non-verbaal en kunnen niet altijd adequaat met woorden worden beschreven.

​

Fragmentarische sensaties en beelden:

Flitsen van beelden, geluiden, geuren of gevoelens die plotseling opkomen en overweldigend kunnen zijn, maar die geen coherent verhaal vormen.

​

Emotionele reactiviteit:

Intense en onverklaarbare emotionele golven, zoals angst, woede, verdriet of schaamte, die lijken los te staan van de huidige context.

​

Dissociatie: Een gevoel van onthechting van het eigen lichaam, de emoties of de realiteit, als een overlevingsmechanisme tijdens de traumatische gebeurtenis.

​

Door alleen te praten, bereiken we deze diepere lagen van opslag mogelijk niet. De focus op het verbale narratief kan zelfs een vermijdingsstrategie worden, waarbij de cliënt de pijnlijke lichamelijke en emotionele ervaringen op afstand houdt door erover te rationaliseren of te intellectualiseren.

Bovendien kan het herhaaldelijk vertellen van het verhaal, zonder adequate begeleiding en een veilige context, leiden tot  re-traumatisering.

Het opnieuw beleven van de emotionele intensiteit van het trauma, zonder de capaciteit om deze te verwerken, kan de oorspronkelijke wonden heropenen en de symptomen verergeren.

 Een veilige en gereguleerde omgeving, waarin de cliënt zich gehoord en gesteund voelt, is essentieel om dit risico te minimaliseren. Effectieve traumaverwerking vereist vaak een meer holistische benadering die niet alleen het cognitieve en verbale niveau aanspreekt, maar ook de lichamelijke en emotionele impact van het trauma integreert.

​

Therapieën die lichaamsgerichte technieken, emotionele regulatie en het herstellen van het gevoel van veiligheid en controle omvatten, kunnen vaak diepere en duurzamere heling bevorderen.

​

Trauma: diep geworteld in lichaam en brein, waar woorden soms tekortschieten: 

Hypnocare coaching therapie is een therapievorm die specifiek gericht is op die diepere lagen van het brein waar trauma zich kan vastzetten. Hypnocare coaching therapie biedt een andere benadering die direct werkt met de diepere lagen van je brein, waar woorden soms tekortschieten. Als je merkt dat je (ondanks gesprekken) blijft worstelen met bepaalde gevoelens, kan Hypnocare coaching therapie een effectieve manier zijn om verder te komen en rust in je hoofd te vinden.

​

Het is een methodiek die gebruikmaakt van hypnose en coaching technieken ( EFT, somatic experiencing, Polyvagaaltheorie, NLP, Matrix methode)  om toegang te krijgen tot de plekken in het brein waar emotionele pijn en trauma liggen opgeslagen.

​

 Door middel van ontspanning, suggesties en gerichte aandacht, kan je de emotionele lading die bij het trauma hoort verwerken zonder dat je het per se uitvoerig hoeft te verwoorden. Het gaat erom dat je je lichaam en brein de ruimte geeft om te verwerken wat er is gebeurd