VEILIGHEID
VEILIGHEID
Als we ons veilig voelen kan
ons hele lichaam ontspannen.
Dan werken de zenuwstelsels
samen en ontstaat er ruimte
voor echte aanwezigheid
en bewustzijn.
Veiligheid ontstaat door goed
contact met ons lichaam, een
vertrouwde omgeving en warme,
empathische relaties.
Maar als we ons onveilig voelen,
raakt ons systeem juist geactiveerd,
en komen we in de vecht-, vlucht-
of bevries stand terecht.
Iedereen heeft onbewuste patronen
die ongemak of stress kunnen
veroorzaken. Zelfs subtiele signalen
zoals “wegkijken” of iets “willen”
van een ander kunnen spanning
veroorzaken.
Door te leren waarnemen wat er
in ons lichaam gebeurt en door
te vertragen, krijgen we inzicht
in hoe ons zenuwstelsel werkt.
Dit helpt niet alleen jou, maar draagt
ook bij aan een vriendelijkere wereld.
Vanuit veiligheid en ontspanning kunnen
we dan ervaren wie we werkelijk zijn:
het bewustzijn zelf.
Zachte, geleide therapeutische oefening. Je kunt hem voorlezen of langzaam voor jezelf lezen, alsof je samen met iemand door deze ervaring heen beweegt.
VEILIGHEID
Voel maar eens hoe het is om hier te zijn. Misschien zit je, misschien lig je — het maakt niet uit.Laat je adem een beetje dieper worden,zonder dat je iets hoeft te forceren.
Wanneer we ons veilig voelen,kan ons hele lichaam langzaam ontspannen. Voel hoe je schouders misschien iets zwaarder worden,je buik wat zachter, je kaken iets losser.
Dan mogen de zenuwstelselssamenwerken in plaats van vechten. Er komt ruimte voor aanwezigheid,voor bewustzijn, voor rust.
Stel je eens voor:Je zit op een plek die je vertrouwt. Misschien een zachte deken over je heen,misschien een warme kop thee in je handen. Voel hoe je lichaam reageertop het idee dat je niets hoeft te doen —alleen hier zijn.
Veiligheid ontstaat niet alleen van buitenaf. Ze groeit ook van binnenuit,door aandacht te geven aan wat je voelt. Een warme hand op je hart.Voeten stevig op de grond. Een gedachte: “Ik ben hier. Het is oké.”
Misschien merk je dat er toch iets onrustig is. Dat is niet vreemd. Soms voelt ons systeem zich niet meteen veilig. Dan schieten we in vechten, vluchten of bevriezen —oude patronen die ons ooit hebben beschermd.
Kijk maar of je iets herkent :Voel je ergens spanning? Misschien een adem die hoog zit? Een schouder die niet mee wil ontspannen? Geef het geen oordeel. Adem ernaartoe. Laat het er zijn.
Zelfs subtiele dingen kunnen spanning oproepen:een blik die je ontwijkt,een stilte die ongemakkelijk voelt,een ‘ja’ zeggen terwijl je eigenlijk ‘nee’ bedoelt. Alles mag er zijn.
Door te vertragen en te luisteren,word je een vriend voor je eigen lichaam. Je merkt op wat er gebeurt,zonder iets te hoeven oplossen.
Misschien wil je nu zacht vragen:Wat wil mijn lichaam mij vertellen? Wat zou me nu helpen om een beetje zachter te worden?
Misschien is dat een diepe zucht. Misschien wil je even je handen wrijven,of je voeten stevig voelen op de grond.
En voel dan hoe er, in dat kleine beetje ruimte,ook iets groters aanwezig is. Een stille plek in jou die niet verandert.Het bewustzijn zelf — de stille getuige.
Vanuit die plek kun je ook anderen ontmoeten .Jouw rust nodigt hun rust uit. Jouw aanwezigheid maakt de wereld veiliger,adem voor adem.
Blijf nog even hier,en voel hoe jouw eigen veiligheideen bedding mag zijn
vandaag, nu, precies zoals je bent.